Je hoeft geen politieke exegeet te zijn om te zien en te begrijpen dat al onze maatstaven om ons heen aan het instorten zijn: de depressie waarin de democratieën wegzinken, de geleidelijke ineenstorting van onze ecosystemen, de verergering van de verarming dat 'geen overheid is in een positie om een halt toe te roepen aan de economische wereldcrisis, versterkt door het COVID-19-effect...

De energie-, sociale en economische transities waar we om vragen, kunnen mogelijk niet aan onze verwachtingen voldoen, omdat we afwachten. Als er echter een kleine kans is op paradigmaverschuivingen, kunnen we die niet opgeven. Actief deelnemen aan dit grote avontuur dat ons wacht, lijkt mij meer dan wenselijk. Het lijkt me noodzakelijk.

Mijn filosofie is om

1. om ons sociaal systeem te versterken dat gebaseerd is op solidariteit tussen alle mensen, ongeacht hun oorsprong,

2. een onvoorwaardelijk basisinkomen tot stand brengen en zo de opkomst van een deeleconomie bevorderen die om het milieu geeft.

3. Werken aan de totstandkoming van een nieuw sociaal pact (met name de rechten en plichten van ieder) met als doel een beter "samenleven".

​